Objawy bólu u zwierząt

Zwierzęta cierpią tak samo jak my, ale w przeciwieństwie do nas, nie są w stanie o tym powiedzieć. Naukowo dowiedziono, że zwierzęta domowe odczuwają ból podobnie jak ludzie, jednak nie okazują go tak samo.

Zwierzęta nie mówią, jednak wysyłają nam sygnały. Często są one bardzo subtelne, innym razem bardzo jednoznaczne. Powszechnie wiadomo, że psie komunikaty są łatwiejsze do odczytania przez ludzi, niż kocie. Najtrudniej jednak sprawa ma się ze zwierzętami egzotycznymi. Gryzonie, ptaki, czy gady bardzo długo potrafią maskować swój stan, a jedynym objawem bólu może być np. zmniejszone pobieranie pokarmu i apatia.

Z psami sprawa ma się najlepiej, gdyż jako zwierzęta stadne i w pełni udomowione jasno komunikują swój stan. Ze względu na tysiąclecia życia blisko siebie ludzie nauczyli się komunikacji ze swoimi podopiecznymi. Pies, który odczuwa bół jest apatyczny, niektóre zwierzaki popiskują, warczą lub np. oszczekują bolącą łapę. Objawami, które są mniej typowe jest uporczywe gryzienie lub wylizywanie bolącego miejsca - właściciele często myślą, że psa coś swędzi, a są to objawy bólu.

Pies, którego coś boli mniej chętnie się porusza, może szukać ustronnego miejsca, czasem nie przyjdzie się przywitać na widok człowieka. Gdy ból jest bardzo silny zwierzę traci ochotę do ruchu i zainteresowanie pokarmem. Typowym objawem silnego bólu jamy brzusznej jest tzw. postawa modlącego się muzułmanina, w które pies wygina grzbiet opierając przednie łapy na ziemi - w ten sposób odciąża bolący brzuch. Objawem silnej bolesności kręgosłupa jest wygięcie grzbietu, lub silna nadwrażliwość na dotyk i odruchowe uginanie się lub napinanie sierści podczas badania lub głaskania, a nawet chęć ugryzienia. Przy bólach kostnych, złamaniach, problemach ortopedycznych zwierzę niechętnie się porusza, oszczędza lub nawet nie obarcza bolącej łapy.

Wiele osób zastanawia się, dlaczego zwierzak przestaje jeść. Ponad 80% dorosłych psów i kotów ma choroby przyzębia oraz kamień i płytkę nazębną. Silny ból związany z zapaleniem przyzębia sprawia, że chore zwierzę przestaje pobierać pokarm, gdyż ból jest nie do zniesienia. Jest to szczególnie niebezpieczne u kotów, u których głodówka może doprowadzić do zagrażającego życiu stłuszczeniu wątroby.

Z kotami sprawa jest nieco trudniejsza. Niektóre koty potrafią głośno skarżyć się na swoje dolegliwości. Jednak większość z nich będzie po prostu szukać ustronnego miejsca, chować się przed nami, unikać kontaktu z domownikami. Niektórych niespecjalnie to zdziwi, gdyż koty chodza swoimi ścieżkami iz natury są samotnikami, dlatego bardzo łatwo przeoczyć u nich objawy bólu i choroby. Tak samo jak u psów, koty potrafią uporczywie drapać, lizać i gryźć bolące miejsce. Czasem reagują agresją, zaś przy bardzo silnym bólu potrafią leżeć w jednej pozycji bez ruchu i ukrywać się.

Również gryzonie odczuwają ból - problemy stomatologiczne (np. złamany ząb, ropień okołozębowy), choroby układu pokarmowego, dolegliwości ortopedyczne - to częsta przyczyna bólu u małych zwierząt futerkowych. Gryzonie są roślinożercami w naturalnym środowisku pełnią rolę ofiary, dlatego bardzo długo potrafią maskować objawy choroby, również przewlekłego bólu. Zwierzęta te stają się apatyczne, choć nie zawsze i często jedynym objawem tego, że coś się dzieje z ich zdrowiem jest chudnięcie i mniejsze przyswajanie karmy, nastroszone futerko, nieobecny wzrok, wolniejsza reakcja na bodźce.

Najtrudniejsza sytuacja ma miejsce u ptaków i gadów. Ptaki w stanach bólowych potrafią siedzieć z nastroszonymi piórami, odciążać bolącą kończynę, mniej interesować się otoczeniem, opiekunem, pokarmem, chowanie się w budce. Ptaki śpiewające i papugi mogą przestać wydawać dźwięki.

Gady, jako zwierzęta zmiennocieplne mają trochę inny sposób odbierania bólu, ze względu na fakt, iż ich układ nerwowy jest słabiej wykształcony niż zwierząt stałocieplnych. Objawem bólowym u żółwi, jaszczurek i węży jest osowienie, chowanie się w kryjówce, niechęć do jedzenia i w efekcie chudnięcie, odrętwienie.

Właściciele powinni bardzo uważnie obserwować swojego zwierzaka, gdyż często wysyłane przez niego sygnały są bardzo subtelne, a jedynym objawem bólu może być niechęć do jedzenia i lekka utrata wagi. W każdej sytuacji, gdy podejrzewamy, że naszemu pupilowi coś dolega i może odczuwać ból, należy nie zwlekać i udać się na konsultację do lekarza weterynarii. Jeśli nas boli ząb, poczekamy jeden dzień, jak nie przejdzie drugiego, to trzeciego dnia udamy się do stomatologa. Zwierzę samo nie pójdzie do lekarza, ani nie powie nam dokładnie, gdzie go boli. Bądźmy odpowiedzialni za naszych podopiecznych.